مارها به عنوان حیوانات خانگی: ایجاد یک رابطه منحصر به فرد و با ارزش

برخلاف تصور رایج، مارها حیوانات خانگی بسیار خوبی هستند و فرصتی برای ارتباط با یکی از مرموزترین موجودات طبیعت فراهم می کنند. مشاهده این موجودات پوسته پوسته از نزدیک در حین حرکت در زیستگاه های مبتنی بر تراریوم می تواند هم سرگرم کننده و هم آرامش بخش باشد. مارها نسبت به سگ ها یا گربه ها تقاضای کمتری دارند زیرا نیازی به پیاده روی منظم، توجه مداوم یا حتی تغذیه روزانه ندارند.

به دلیل متابولیسم کند، اکثر مارهای بالغ بسته به گونه، سن، جثه و سلامتی معمولاً از یک بار در هفته تا هر چند هفته یکبار غذا می خورند. افعی های جوان ممکن است بیشتر غذا بخورند، در حالی که برخی از گونه های بزرگ ممکن است کمتر غذا بخورند. البته، مانند هر حیوان خانگی دیگری، صاحبان بالقوه باید برای چالش ها و مسئولیت های منحصر به فرد مراقبت از همراه دلچسب خود آماده باشند.

پذیرش یک مار سالم

ماریا هیلی، متخصص پرورش خزندگان و صاحب پایگاه آنلاین ReptiFiles.com، نکات زیر را برای انتخاب یک مار سالم ارائه می دهد.

• چشم ها باید روشن و شفاف باشند. ممکن است گاهی اوقات زمانی که مار در شرف ریزش است، ابری شدن چشم ها رخ دهد، اما ابری مداوم یا علائم ترشح می تواند نشان دهنده مشکلات سلامتی باشد.

• سوراخ های بینی باید خالی از انسداد باشد. مسدود شدن سوراخ های بینی می تواند نشانه عفونت تنفسی یا سایر مشکلات سلامتی باشد.

• تنفس باید بی صدا باشد. سر و صدای قابل توجه، مانند خس خس سینه یا تروق در هنگام تنفس، می تواند از علائم مشکلات تنفسی باشد.

• مار باید هوشیار باشد و هنگام دست زدن به زبانش تکان دهد. این روش آنها برای کاوش و درک محیط خود است. عدم تلنگر یا رفتار بی حال می تواند نشانه ای از یک بیماری باشد.

• بدن باید صاف و عضلانی باشد. بدن بیش از حد استخوانی یا بیش از حد چاق می تواند دلیلی برای نگرانی باشد.

• مارهای منقبض باید محکم به دور فرد بپیچند‘بازوها بدون تهاجمی بودن این نشان دهنده عملکرد و قدرت عضلانی سالم است.

• هیچ توده، جای زخم یا زخم باز نباید وجود داشته باشد. اینها ممکن است به مشکلات گذشته یا حال اشاره کنند. پوست همچنین باید عاری از هر گونه لکه ریزش چسبیده باشد که می تواند منجر به عوارض سلامتی شود.

• دریچه یا کلواکا باید تمیز و همسطح با بقیه قسمت های شکم مهر و موم شود. هر نشانه ای از تورم، ترشح یا بیرون زدگی می تواند نشانه ای از مشکلات سلامت داخلی باشد.

• هیچ کنه یا سایر انگل های خارجی نباید وجود داشته باشد. کنه ها کوچک هستند و اغلب در اطراف چشم ها، دهان و زیر پوسته ها دیده می شوند و به صورت نقاط سیاه یا قرمز ریز ظاهر می شوند.

نکاتی برای مراقبت از مار

هیلی هشدار می دهد که هر گونه مار نیازهای متفاوتی دارد و صاحبان آنها باید در مورد نیازهای منحصر به فرد حیوان خود بیاموزند، نه اینکه به کیت های به اصطلاح شروع کننده تکیه کنند. برخی از گونه ها در یک محیط مرطوب رشد می کنند، در حالی که برخی دیگر شرایط خشک تر را ترجیح می دهند. اگرچه بسیاری از مارها جوندگان را می خورند، برخی پرندگان، قورباغه ها یا سایر خزندگان را ترجیح می دهند. برخی در طول روز فعال هستند، در حالی که برخی دیگر شبانه هستند. برای اطمینان از مراقبت مناسب، با کتاب ها، انجمن ها، پرورش دهندگان و وب سایت ها در مورد مار مشورت کنید. هیلی نکات اضافی زیر را ارائه می دهد.

• یک محفظه متناسب با طول مار تهیه کنید. مارها می توانند به طرز فریبنده ای بزرگ باشند. علیرغم ساختار باریک و توانایی در پیچیدن، آنها به محفظه هایی نیاز دارند که به آنها امکان کشش کامل را بدهد. این توسط یک مطالعه از انگلستان پشتیبانی می شود دانشکده دامپزشکی بریستول که شامل ۷۴۴ صاحب مار بود و نشان داد که چنین تنظیماتی منجر به زندگی سالم تر و غنی تر می شود.

• محفظه را به اندازه کافی بلند کنید. اکثر مارهای ساکن خشکی با ارتفاع دو فوتی خوب عمل می کنند، اما گونه هایی که زمان قابل توجهی را در درختان می گذرانند باید حداقل چهار فوت ارتفاع داشته باشند تا رفتار طبیعی بالا رفتن خود را تطبیق دهند.

• دما و رطوبت را پیگیری کنید. مارها به محیطی با دقت کنترل شده با نیازهای دما و رطوبت خاص و نظارت منظم برای حفظ یک محیط امن نیاز دارند.

• به طعمه آنها غذا بدهید. مارها معمولاً جوندگان یا پرندگان را می خورند. دست زدن به حیوانات مرده ممکن است برای برخی افراد آزاردهنده باشد.

• یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تخصصی پیدا کنید. شناسایی مشکلات سلامتی در مارها می تواند چالش برانگیز باشد. اگرچه ممکن است یافتن آنها سخت تر و گران تر از دامپزشکان عمومی باشد، اما یک دامپزشک تخصصی مار ترجیح داده می شود.

• به مراقبت مادام العمر متعهد شوید. داشتن یک مار یک تعهد طولانی مدت است، زیرا برخی از گونه های مار می توانند چندین دهه زندگی کنند.

• سبک زندگی آنها را تنظیم کنید. در حالی که تماشا و مراقبت از مارها می تواند جذاب باشد، اما معمولاً از دست زدن به آنها لذت نمی برند و مانند پستانداران با صاحبان آنها پیوند برقرار نمی کنند.

• ملاحظات قانونی و اخلاقی را بررسی کنید. در برخی مناطق، داشتن گونه‌های خاصی از مارها قانونی یا حتی غیرقانونی است و ممکن است پیامدهای اخلاقی و زیست‌محیطی داشته باشد. همیشه بهتر است قوانین محلی را برای راهنمایی بررسی کنید.

روث رابرتز یک دامپزشک یکپارچه و مربی بهداشتی جامع برای حیوانات خانگی و همچنین خالق The Original CrockPet Diet است. بیشتر بدانید در DrRuthRoberts.com.