میانگین امید به زندگی است ۷۷.۵ سال در ایالات متحده، اما ساکنان شهر ادونتیست روز هفتم، لوما لیندا، کالیفرنیا، از بقیه کشور بیشتر زندگی می کنند. تا ۱۰ سال. مانند سایر مناطق جهان که به عنوان مناطق آبی طبقه بندی می شوند، خاک و آب لوما لیندا با جادو پاشیده نشده است، اما شیوه زندگی روزانه و عادات غذایی ممکن است عوامل کلیدی کمک کننده باشند.
ساخته شده توسط نشنال جئوگرافیک کاشف و محقق دن بوتنراصطلاح «مناطق آبی» به گوشه‌های جذاب جهان اطلاق می‌شود که در آن مردم به دهه نهم و فراتر از آن می‌رسند بدون اینکه از بیماری و بیماری مزمن رنج ببرند. در حالی که هیچ فرمول قطعی برای طول عمر در لوما لیندا یا هر یک از چهار منطقه آبی دیگر – استان Nuoro، ساردینیا، ایتالیا وجود ندارد. شبه جزیره نیکویا، کاستاریکا؛ اوکیناوا، ژاپن؛ و ایکاریا، یونان- وجوه مشترک شامل فعالیت بدنی، خوردن غذای فرآوری نشده و لذت بردن از یک شبکه اجتماعی پر جنب و جوش است.
بوتنر، نویسنده کتاب، می‌گوید: «با اولویت دادن به فعالیت بدنی، تشویق رژیم‌های غذایی مبتنی بر گیاه و ایجاد فضاهایی که تعاملات اجتماعی را ترویج می‌کند، جوامع می‌توانند بروز بیماری‌های مزمن را کاهش داده و بهزیستی کلی را بهبود بخشند». آشپزخانه منطقه آبی، که کار زندگی خود را در سفر به جهان در جستجوی رازهای صد ساله یافت.
سادگی خوشمزه
در سال ۲۰۲۳، JAMA Internal Medicine یافته‌های یک مطالعه بلندمدت شامل بیش از ۷۵۰۰۰ زن و ۴۴۰۰۰ مرد در طول ۳۶ سال را منتشر کرد که نشان داد پایبندی به یکی از چهار الگوی غذایی گیاهی و مدیترانه‌ای می تواند خطر مرگ زودرس را کاهش دهد. تمام دستورالعمل های غذایی در این مطالعه شامل غلات کامل، میوه ها، سبزیجات، آجیل و حبوبات بود.. شواهد رو به رشد نشان می دهد که وعده های غذایی غنی از مواد مغذی و فرآوری نشده نقش عمده ای در کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو ایفا می کنند که می تواند به بیماری های قلبی عروقی، سرطان و دیابت کمک کند.
رژیم‌های غذایی در مناطق آبی عمدتاً مبتنی بر گیاه هستند و تأکید زیادی بر سبزیجات، میوه‌ها، حبوبات و غلات کامل دارند. آنها همچنین انواع لوبیا را می خورند که جزء اصلی رژیم غذایی آنها و منبع عالی پروتئین و فیبر است. سبک زندگی منطقه آبی
آنا فریدمن، آشپز غذای طبیعی، مربی و بنیانگذار هارمونی غذای کامل، در لندن، انگلستان، در یک رویکرد ماکروبیوتیک حمایت از سلامت بر اساس فلسفه ژاپن باستان و در دهه ۱۹۲۰ توسط جورج اوهساوا توسعه یافته است. او می گوید: «غذاهای کامل برای سلامتی و طول عمر ضروری هستند. گیاهان انرژی خورشید را جذب می کنند، بنابراین مصرف سبزیجات، میوه ها، حبوبات و غلات هم تغذیه و هم شادابی را به بدن می بخشد. این غذاها قلیایی می‌کنند و مستقیماً سلول‌ها را تغذیه می‌کنند، کیفیت خون را بازیابی می‌کنند و از سلامت و طول عمر حمایت می‌کنند.
غذاهای مورد علاقه ماکروبیوتیک مانند عدس، نخود، غلات کامل و سبزی‌های تیره و برگ‌دار مدل‌های غذایی منطقه آبی را منعکس می‌کنند و اعتقاد بر این است که تعادل کلی سیستمی را ارتقا می‌دهند. فریدمن می‌افزاید، رویکرد ماکروبیوتیک را می‌توان برای تمرکز بر بهبود وضعیت سلامت خاص تنظیم کرد یا با شرایط آب و هوایی، مرحله زندگی یا عوامل دیگر سازگار کرد. در کار خود با مشتریان، او مصرف طیف وسیعی از مواد گیاهی و سبک‌های آشپزی را تشویق می‌کند، و حتی پروتئین‌های حیوانی خاصی را برای مطابقت با ترجیحات مشتری ترکیب می‌کند.
رژیم‌هایی که به دنبال افزایش زندگی طولانی‌تر و سالم‌تر هستند، معمولاً شامل ترکیبات نیروگاهی مانند کلم ترش و کیمچی تخمیر شده طبیعی، حبوبات مانند عدس و نخود فرنگی و غلات کامل، به‌ویژه جو، ارزن و جو است.
رزق و روزی اجتماعی
در دنیای مدرن ما، احساس انزوا در حال گسترش است بخش های اپیدمیو در جامعه پزشکی، تنهایی به عنوان یک عامل خطر برای مرگ و میر در نظر گرفته می شود برابر با عوارض چاقی، سیگار کشیدن یا کم تحرکی است سبک زندگی از طریق تحقیقات منطقه آبی، درک می شود که تغذیه عاطفی برای سلامتی حیاتی است. به گفته بوتنر، «در مناطق آبی، مردم اغلب در تعاملات اجتماعی منظم، چه از طریق وعده‌های غذایی جمعی، گردهمایی‌های مذهبی یا صرف وقت صرف با همسایگان و خانواده، شرکت می‌کنند». سفره ای از غذاهای خوشمزه که اطراف آن را عزیزان احاطه کرده اند، راهی الهام بخش برای غذا خوردن و پیر شدن دلپذیر است.
برای گلدیس مک گری دکتر MD، یکی از بنیانگذاران انجمن پزشکی کل نگر آمریکا، که در ۱۰۳ سالگی هنوز در حال طبابت است، افکار ما نیز نوعی تغذیه است. نویسنده کتاب پرفروش می‌گوید: «چیزی که به ذهن خود تغذیه می‌کنیم رشد می‌کند و زندگی می‌کند و ما به آن تبدیل می‌شویم». زندگی خوب. “این به عشق، کل روند زندگی مربوط می شود. عشق باید به اشتراک گذاشته شود تا جاری شود، و زندگی همان است. ما نه تنها باید جامعه ایجاد کنیم، بلکه باید آن را زندگی کنیم.»
فریدمن آن را خلاصه می‌کند و می‌گوید: «خوردن و با هم بودن یکی از ویژگی‌های کلیدی انسانیت است که به طرز نگران‌کننده‌ای در حال افول شدید است. همیشه قرار بود از غذا با هم لذت ببریم، و انجام این کار بسیار بیشتر از تغذیه ساده است.»
مایا ویتمن نویسنده مکرر برای بیداری های طبیعی مجله.
دستور پخت:
لینک منبع
