دعای رفع تنبلی و کسالت از پیامبر، حضرت علی و امام صادق

تنبلی و کسالت یکی از عادت های بد انسان است که مضرات بسیاری برای خود فرد دارد. کسالت می تواند باعث به تعویق انداختن کارها شده، انسان را از رسیدن به اهداف دور نگه دارد و اعتماد به نفس او را نیز کاهش دهد. البته که تنبلی باعث می شود فرد در روابط اجتماعی اش نیز دچار مشکل شده و دیگران را از خود برنجاند. به همین دلیل است که در اسلام، دعاها و اذکار بسیاری برای دوری و رفع تنبلی و کسالت بیان شده است. به طوری که امیرالمؤمنین در صفات اهل‌تقوا در نهج‌البلاغه می‌فرماید مؤمن «یصْبِحْ فَرِحاً». و خداوند می‌فرماید «وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَهٌ»؛ چهره‌هایی در آن روز گشاده و نورانی است.

تا انتهای این نوشته از ستاره همراه ما باشید تا چند نمونه از دعاهای رفع تنبلی و کسالت را بخوانید.

انواع دعای معجزه‌گر برای رفع تنبلی

دعای رفع تنبلی از پیامبر اکرم

در قسمتی از مناجات پیامبر (صلی الله علیه وآله) چنین آمده است:”وَ امْنُنْ عَلَیْنَا بِالنَّشَاطِ وَ أَعِذْنَا مِنَ الْفَشَلِ وَ الْکَسَل‌…“؛خدایا بر ما منت گذار و نشاط و شادابی به ما عنایت کن و از کسالت و سستی ما را نگهدار….

دعای رفع تنبلی و کسالت از امام صادق

مسعده فرزند صدقه می‌گوید از
امام صادق( ع )درخواست دعایی کردم که در حاجت‌های بزرگ خداوند را به آن بخوانم حضرت فرمود دعای پدر بزرگم امام سجاد (ع) را به تو تعلیم می‌دهم که در این دعا حضرت سجاد از کسالت و تنبلی به خدا پناه می‌برد.

🌸🌿 اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنَ الْکَسَلِ وَ الْفَشَلِ وَ الْهَمِّ وَ الْجُبْنِ وَ الْبُخْلِ وَ الْغَفْلَهِ وَ الْقَسْوَهِ [وَ الذِّلَّهِ] وَ الْمَسْکَنَهِ وَ الْفَقْرِ وَ الْفَاقَهِ وَ کُلِّ بَلِیَّهٍ وَ الْفَوَاحِشِ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَ مَا بَطَنَ وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ نَفْسٍ لا تَقْنَعُ وَ بَطْنٍ لا یَشْبَعُ وَ قَلْبٍ لا یَخْشَعُ وَ دُعَاءٍ لا یُسْمَعُ وَ عَمَلٍ لا یَنْفَعُ وَ أَعُوذُ بِکَ یَا رَبِّ عَلَی نَفْسِی وَ دِینِی وَ مَالِی وَ عَلَی جَمِیعِ مَا رَزَقْتَنِی مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ

دعای رفع تنبلی از امام علی

در فرازی از دعای روز چهار شنبه از امام علی (علیه السلام) که توصیه به خواندن آن شده، چنین آمده است:

“اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنَ النِّسْیَانِ وَ الْکَسَلِ وَ التَّوَانِی فِی طَاعَتِکَ وَ الْفَشَل”؛

خدایا به تو پناه می برم از فراموشی و تنبلی و سستی و بی حالی در انجام وظایفی که به عهده من گذاشتی….‌

اهمیت شادی و نشاط از زبان حجت الاسلام رفیعی

حجت الاسلام رفعی، کارشناس دینی با تأکید به اینکه “جامعه و جوانان ما نیاز به شادابی دارد”، گفت: افسردگی، عجز، بی‎‌حالی و سستی برای همه مانند سمّ است. یکی از حربه‌های دشمن نیز ایجاد یأس و ناامیدی و همچنین ایجاد عجز و ناتوانی در مردم است؛ یعنی به‌گونه‌ای مشکلات را برجسته می‌کنند که گویی تمام دنیا گلستان است و فقط کشورمان ایران فقر و گرفتاری و بیماری را دارد. خیلی‌ها با دیدن این‌گونه اخبار به هم می‌ریزند. در یک گروهی در شبکه مجازی حضور یافتم و افسردگی گرفتم؛ به مسئول گروه گفتم “یک خبر مثبت در این فضا نیست؟!”، این‌قدر پیشرفت در مسائل پزشکی،‌ هسته‌ای و… در کشور داریم،‌ اما مدام مشکلات را برجسته می‌کنیم، نباید مگس‌وار بر زباله‌ها بنشینیم و مدام از بدی‌ها بگوییم. همین آدم‌هایی که یأس را در جامعه پمپاژ می‌کنند، وقتی یک اتفاقی در دنیا مثل سیل‌ها و بیماری‌ها و بلایای طبیعی بیفتد، سکوت می‌کنند و متأسفانه فقط به‌دنبال یافتن نقاط ضعف در کشور خودشان هستند.

حجت‌الاسلام رفیعی یکی از آفت‌های مهم شادی را در عدم شناخت در عوامل شادی‌بخش معرفی کرد و گفت: برخی شادی و شادابی را با حرام آمیخته می‌کنند. لذتی که فرد از گناه می‌برد، شادابی نیست بلکه لهو و لغو است. در مجلسی که شراب و ابتذال باشد، لذتی می‌برید، اما شادابی نخواهید چشید، انتهای این گناه‌ها افسردگی است. رسول خدا(ص) فرمود «مَنْ أَذْنَبَ ذَنْباً وَ هُوَ ضَاحِکٌ دَخَلَ النَّارَ وَ هُوَ بَاکٍ»؛ یعنی هرکه بر اثر گناهی شادی کند، در حال گریه وارد آتش می‌شود؛ پس شادیِ برگرفته از گناه، شادی دینی نیست.

وی افزود: شادمانی حاصل از تمسخر دیگران هم صحیح نیست، اگر یکی را دست بیندازیم و بخندیم، عقوبت دارد، خداوند می‌فرماید «وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَهٍ لُمَزَهٍ»؛ وای بر هر عیب جوی بدگوی. پس عیب‌جویی و تمسخر ناپسند است. سوم اینکه برخی از آزار دیگران شادمان می‌شوند، انسان‌ها و حیوانات را اذیت می‌کنند تا شاد باشند؛ مثل دوربین مخفی‌هایی که می‌سازند. هرچند شاید اقتضای یک برنامه شاد باشد، اما تمسخر و دست انداختن و آزار دیگران شادابی نمی‌آورد. شادابی و فرح و نشاط در گروی معصیت و تمسخر و آزار دیگران نیست.