۳ پشیمانی پایان زندگی و درس هایی برای زندگی کامل

مک فادن، نویسنده هیچ چیز برای ترس: ابهام زدایی از مرگ برای زندگی کاملتر، گفتگوهای باز درباره مرگ را تشویق می کند، که به گفته او به مردم کمک می کند زندگی بهتری داشته باشند. مک فادن می گوید: «صحبت کردن درباره مرگ و مرگ و میر در واقع می تواند به ما کمک کند تا زندگی کامل تری داشته باشیم.

در اینجا بزرگترین تاسف هایی است که او از بیمارانش می شنود – و چگونه می توانیم از این بازتاب ها برای زندگی با پشیمانی کمتر استفاده کنیم:

۱. “کاش وقتی سلامتی ام را داشتم قدردانی می کردم.”
بسیاری از بیماران مک فادن افسوس می خورند که برای سلامتی خود ارزش بیشتری قائل نیستند. او توضیح می دهد: «آنها نمی دانستند که چقدر خوش شانس بودند که بدنی سالم داشتند. این به ما یادآوری می کند که برای توانایی های بدن خود سپاسگزار باشیم و تا می توانیم از آنها مراقبت کنیم.

۲. “ای کاش زندگی ام را از دست نداده بودم.”
مردم اغلب دیر متوجه می شوند که بیشتر عمر خود را صرف کار کرده اند و زمان کمی برای شادی و ارتباط باقی می گذارند. در حالی که کار برای بسیاری ضروری است، مک فادن پیشنهاد می‌کند که یافتن قدردانی در لحظات روزمره می‌تواند رضایت را به ارمغان بیاورد، حتی زمانی که زندگی احساس می‌کند شلوغ است.

۳. “کاش در روابطم بهتر بودم.”
پشیمانی در مورد روابط رایج است، مانند نگفتن «متاسفم» یا برقراری ارتباط مجدد با عزیزان. بیماران مک فادن اغلب به این فکر می‌کنند که چگونه آرزو می‌کردند که به جای اینکه مطابق انتظارات دیگران زندگی کنند، صادقانه‌تر زندگی می‌کردند.

تأمل در این موضوعات می تواند به نفع هر کسی باشد، نه فقط برای کسانی که در پایان زندگی قرار دارند. مک فادن، که بینش خود را با بیش از ۱.۶ میلیون دنبال کننده در TikTok به عنوان “جولی پرستار آسایشگاه” به اشتراک گذاشته است، به قدرت مقابله با مرگ و میر اعتقاد دارد.

ورزش روزانه برای زندگی بدون پشیمانی

مک فادن پیشنهاد می‌کند از خود یک سوال ساده روزانه بپرسید: «اگر می‌دانستم شش ماه دیگر زنده‌ام، چه چیزی را تغییر می‌دهم؟» این تأمل روزانه به روشن شدن آنچه واقعاً اهمیت دارد کمک می کند، اگرچه او خاطرنشان می کند که این بدان معنا نیست که ما باید اقدامات افراطی انجام دهیم. در عوض، لذت بردن از لحظات روزمره است – مانند طعم قهوه، گرمای نور خورشید، یا فرصتی برای ارتباط با دیگران.

سایر کارشناسان نیز موافق هستند. پزشک داخلی شوشانا اونگرلیدر، بنیانگذار پایان پروژه خوب، مردم را در هر سنی تشویق می کند تا در مورد مرگ و میر فکر کنند، زیرا می تواند به ما کمک کند با هدف و قدردانی بیشتری زندگی کنیم.

آلوآ آرتور، کارشناس برنامه ریزی پایان زندگی، این را تکرار می کند و لذت تجربه های ساده را برجسته می کند. او می‌گوید: «یک روز، ما به تمام حواس خود دسترسی نخواهیم داشت، پس چقدر شگفت‌انگیز است که چیزها را حس کنیم، بچشیم و از لحظات کوچک زندگی لذت ببریم؟»

پذیرفتن شادی‌های کوچک زندگی می‌تواند به ما یادآوری کند که هر روز به طور کامل زندگی کنیم – بدون نیاز به صبر کردن تا پایان برای نگاه کردن به گذشته.

این مقاله در ابتدا در ظاهر شد CNBC.