در LA Comedy-Drama “افراد جدی، “طبیعت گرایی قابل توجه و پوچ بودن بی حد و حصر شانه به شانه می نشیند. با این حال ، به همان اندازه که ممکن است این تنش قابل توجه باشد ، به لطف داستانی از هویت های مبادله شده و بدون هدف نهایی واقعی در ذهن ، در نهایت از تازگی ناهماهنگی تونال فیلم استفاده می شود.
فیلم ، از کارگردانان گوتیرز وت بن مالینکسون، با تعدادی از بازیگران ناشناخته لاتین که برای نقش بسیار غیر متعارف استماع می کنند ، هیجان انگیز و مرموز شروع می کند: این کارگردان که آنها را بازی می کند ، پاسکال (با بازی همکار خود فیلم ، گوتیرز). جلوه هایی از استخدامهای آینده نگر وجود دارد که در شکل ها و اندازه های مختلف و دارای مهارت های بسیار متفاوتی قرار دارند. یکی از آنها ، بدنساز و رسانه های اجتماعی مشهور رسانه های اجتماعی میگوئل (میگوئل هورتا) ، با مقدار مناسب swagger ، شجاعت اجباری کامل و یک شباهت فیزیکی به Pasqual (تقویت شده توسط سایه های براق و هر دو به معنای سایش) نشان می دهد. میگوئل وقتی از فلسفه خود در مورد کارگردانی پرسید ، این سؤال را از بین می برد و با “من فقط باید تو باشم” پاسخ می دهد. این لبخندی از Pasqual را به وجود می آورد ، اگرچه شما به دلیل سوءاستفاده از تلافی او به عنوان “من فقط باید تو را کتک بزنم” مورد بخشش قرار می گیرد – چیزی از چیزهایی که در آینده آمده است.
دلایل این مصاحبه شغلی عجیب و غریب در فلاش بک فاش شده است ، زیرا پاسکال و شریک کارگردانی وی رائول (رائول سانچز) خواسته می شوند تا موزیک ویدیوی بعدی را برای سوپراستار رپ دریک ، که به عنوان یک گام عظیم برای دوتایی ساخته شده است ، هدایت کند. این فیلم به ویژه ماهها قبل از مشخصات دریک فیلمبرداری شده است (و کاملاً ناسازگار) دشمنی با کندریک لامار، اما رپر که به یک خط عمومی تبدیل شده است ، از آنجا که این فرضیه را همه جالب تر می کند. با این حال ، یک چروک به برنامه شغلی Pasqual وجود دارد. همسر باردار او کریستین (با بازی همسر واقعی گوتیرز ، کریستین یوان ، که در زمان تولید انتظار داشت) قرار است روز تیراندازی را به دنیا بیاورد و مانع از حضور وی می شود. برای اینکه کیک خود را بخواند و آن را هم بخورد ، پاسکال یک پلو بدخلقی و کهکشان را به وجود می آورد: استخدام میگوئل بیش از حد دروازه بان برای ایستادن در هنگام شلیک ، علی رغم عدم تمایل رائول.
Gutierrez و Mullinkosson کنترل رسمی را در طول این GAG های متا متنی نشان می دهند-یک شاهکار هرکولایی ، با توجه به اینکه چقدر بداهه است (برای بهتر یا بدتر). بین طول های طولانی و بسیار محتاطانه آنها ، و کوشش های خارج از کشور که چشم را به طرز غافلگیرانه ای به خود جلب می کند ، “افراد جدی” حتی قبل از ورود میگوئل ، لذت بخش می کنند. هنگامی که او این کار را انجام می دهد-در طول جلسات و پیشاهنگان مکان به سایه Pasqual تبدیل می شود-کارگردان Faux در آموزش ، عتیقه های پرتحرک (و غالباً معاشقه) را به ارمغان می آورد که این طرح چقدر ضعیف خواهد بود.
در طول راه ، پاسکال ابراز اضطراب در مورد پدر بودن قریب الوقوع خود ، از جمله ترس او از آگاهی تقسیم قبل و پس از تولد فرزندش: ناتوانی در به یاد آوردن چه کسی قبل از فرزند داشتن بود. حضور میگوئل این عدم قطعیت ها را بیرونی می کند ، اما این بدان معنا نیست که “افراد جدی” به طرز فجیعی استعاره ای هستند (با وجود پیشنهادات شبیه به تریلر Doppelgänger Denis Villeneuve “دشمن”). با این حال ، با حرکت به سمت این موضوع دوگانگی ، این فیلم انتظاراتی را از آنچه میگوئل ممکن است در طولانی مدت برای پاسکال معرفی کند ، تعیین می کند. در حالی که میگوئل در طول سفر به کارگردانی خود به آرامی از ریل ها خارج می شود – در این روند اعصاب رائول را می گیرد – او به ایده یک نفس خلاقانه و آرام در سکته های گسترده می پردازد. این امر منجر به تعدادی از مبادلات خنده دار و ناخوشایند با افرادی می شود که توانایی ایجاد یا شکستن حرفه Pasqual را دارند. بیت بیت ، این عوارض تشدید می شوند ، تا … خوب ، تا به طور خاص.
یک ناگهانی تکان دهنده (و پوچی) وجود دارد که “افراد جدی” نقشه اصلی خود را به هم می پیوندند. این فیلمی با جرقه های ایده های جالب است ، اما نتوانسته است آنها را به طور کامل تنظیم کند ، و از طریق کمدی خود ، فقط مهمترین اشکال اضطراب پدرانه و خلاق قبل از فراخوانی آن را بیان می کند. برای یک فیلم بسیار واضح شخصی-فیلمی که زندگی واقعی را از طریق غریبه-از داستان های داستانی فیلتر می کند ، و فیلم متولد مکالمه های آزاد بین دوستان واقعی زندگی-علی رغم آن بدون هدف رضایت بخش یا شخصی به پایان می رسد. بسیاری از مجموعه های سرگرم کننده. جالب اینجاست که تنها بازپرداخت واقعی آن ، بزرگی سورئال آن از محور بودن دریک است (پایین آمدن به یک نگاه یک نگاه) ، که تا حد زیادی به لطف وقایع کاملاً خارج از دیدگاه فیلم ، پوچ و خنده دار به پایان می رسد.
لینک منبع
