بازکن برلین “چراغ” “سیاسی سخت” است

تام Tykwer به زودی ۷۵ را افتتاح می کند جشنواره فیلم برلین با “نور، “یک داستان به موقع که در آن یک خانواده آلمانی عمیقاً ناکارآمد توسط خانه دار سوری خود نجات می یابد.

این فیلم آلمانی به زبان آلمانی ، که Tykwer آن را یک بیانیه “سیاسی سخت” توصیف می کند ، در تاریخ ۱۳ فوریه برلینال را در صدرنشینی آشفته در انتخابات عمومی ۲۱ فوریه کشور آغاز می کند. با ظهور سمت راست افراطی برای حزب آلمان (AFD) ، که قهرمانان قوانین جدید و سخت در رابطه با مهاجرت است ، در معرض خطر است.

“The Light” همکار معمولی Tykwer Lars Eidinger و دوست نزدیک نیکولت Krebitz به عنوان Milena و Tim ، والدین ۴۰ نفری دوقلوهای ۱۷ ساله بی نظیر است. تالا الدین (“تاتورت”) فراه ، خانه دار آنها را به تصویر می کشد ، که او می گوید “دستور کار خود را دارد.”

درام Kaleidoscopic ، که Tykwer آن را “خواهر بزرگتر” از تریلر پیشگامانه خود “Run Lola Run” می نامد ، بازگشت کارگردانان به صفحه بزرگ-و به برلین امروزی-پس از چهار فصل در راس سری دوره Hit ” بابل برلین. ” این همچنین سومین بار است که Tykwer پس از “بهشت” در سال ۲۰۰۲ و “بین المللی” در سال ۲۰۰۹ ، برلین را افتتاح کرد ، اگرچه این هر دو فیلم آلمانی به زبان نبودند.

در زیر ، Tyker صحبت می کند تنوع در مورد چگونگی جوانه زنی “نور” از زندگی شخصی وی به عنوان والدین ، ​​چرا ذاتاً سیاسی است و افکار او را در مورد AFD به اشتراک می گذارد.

شما به مدت یک دهه در “بابل برلین” غوطه ور شده اید. پیدایش “نور” چه بود؟

الان می خواستم فیلمی درباره ما بسازم. من در حال مرگ بودم تا به امروز برگردم ، زیرا فهمیدم که امروز به تجربیات صفحه بزرگ نیاز دارد که ما را به سمت این آشفتگی که در آن زندگی می کنیم ، برای مقابله با ما با سؤالات و پاسخ های احتمالی ، و دور زدن و درگیری. و درگیری عمده ای که من زندگی می کنم این است که من والدین هستم. من مانند اکثر دوستانم ، فرزندانی دارم که می گویند ، “چگونه این اتفاق افتاد؟ چگونه به اینجا رسیدیم؟ ” و سپس شما پاسخ می دهید ، “خوب ، ما واقعاً سعی کردیم کارهای خوبی انجام دهیم.” و آنها می روند ، “خوب ، شما ۲۰ سال گذشته چه کاری انجام داده اید؟” این زمانی است که می فهمید که ما زیاد از دست ندیدیم. احساس ناخوشایندی می کند ، احساس کمی تاریک می کند ، اما در عین حال ، شجاعت و توانمندسازی دوباره احساس می شود. من می خواهم با نسل فرزندانمان به نیروها بپیوندم و ببینم که آیا می توانیم این کشتی را با هم برگردانیم.

این سومین بار است که شما برلینال را افتتاح کرده اید ، اما به نظر می رسد نمادین است که اولین بار است که شما با یک فیلم آلمانی به زبان این کار را انجام داده اید. این کشور همچنین در آستانه انتخابات آلمان ، مهاجر سوری متمرکز شده است ، هنگامی که قوانین جدید سخت مربوط به مهاجرت در کانون توجه قرار دارند. نظر شما در این باره چیست؟

خوب ، این همان چیزی است که با هنر اتفاق می افتد. شما با گروهی از مردم چیزی ایجاد می کنید که واقعاً به آن اعتقاد دارند ، و بعد ، ناگهان ، وقتی صحبت از سطح می شود ، به نظر می رسد که ما منتظر این لحظه هستیم تا فیلمی داشته باشیم که به یک فصل جدید پاسخ دهد که اکنون در حال افتتاح است برلینال. احساس می کنم فصل بعدی زندگی خلاق خود را نیز شروع می کنم. و احساس می کنم مثل Tricia (تاتل ، مدیر هنری جشنواره فیلم برلین) و تیم وی آرزوی بسیار مشابهی دارند. آنها فیلم هایی می خواهند که واقعاً مخاطب را به خود جلب کنند و به چالش بکشد ، اما با این وجود به مکانی که جشنواره در آن ریشه دارد مرتبط است. البته برلین است.

همانطور که می دانید سال گذشته بحث و جدال وجود داشت که اعضای AFD ابتدا دعوت شدند و سپس از افتتاح شب دچار اختلال شدند. آیا در این مورد موضعی دارید؟

البته ، شما نباید در مورد آن نامشخص باشید. شما باید یا “بله” یا “نه” بگویید. شما باید قبل از بیانیه تصمیم بگیرید. این چیزی است که ما باید واقعاً در اینجا بفهمیم. ما باید بفهمیم ، چگونه این وضعیت پیچیده را کنترل می کنیم؟ اما من نمی گویم که تشخیص آن آسان است. جشنواره فیلم یک فضای عمومی است. اما اگر مسئول آن هستید ، باید تمبر خود را نیز در موقعیت خود قرار دهید. شما نمی توانید فیلم های فوق العاده مترقی را نشان دهید و سپس از افرادی که به همه ایده هایی که فیلم ها برای آن می جنگند حمله می کنند ، استقبال کنید. من فکر می کنم شما باید انتخاب کنید.

به عبارت دیگر ، اگر من این حق را بگیرم ، موضع شما این است که اعضای AFD نباید در شب افتتاحیه برای دیدن فیلم شما دعوت شوند؟

من این را نگفتم من یک روند فکری را پیشنهاد می کردم. ببین ، من فیلمی ساخته ام که به وضوح اظهارات می کند. من یک هنرمند هستم و فکر می کنم وظیفه من بیان اظهارات واضح است. من دوست ندارم این را مخلوط کنم زیرا من بخشی از این روند نیستم. تا زمانی که احساس می کنم این روند عمیق بوده است ، من هر نتیجه گیری را که آنها به دست می آورند ، می پذیرم و احترام می گذارم. اما فیلمی که در شب افتتاح می کنم ، سخت سیاسی است. و این عمیق ترین جمله ای است که می توانم در مورد بسیاری از مواضع مربوط به مشکلات این بازی دعوت نامه بیان کنم.

در زیر بیانیه ای که این هفته توسط جشنواره فیلم برلین در مورد این موضوع خارق العاده صادر شده است:

وی گفت: “این یک سنت خوب است که این جشنواره در مورد میهمانان افتخار و مهمانان ویژه خود آگاه می کند و در مورد سایر دعوت های جشنواره اظهار نظر نمی کند. Berlinale لیست دعوت را عمومی نمی کند. آنچه این جشنواره می تواند به همه میهمانان قول دهد: ما به آنها فضایی فراگیر ارائه می دهیم که ارزشهای ما در آن زندگی و مورد احترام قرار می گیرند. “

بازگشت به خود فیلم. “نور” به وضوح دارای استعداد بصری زیادی است. تعداد زیادی از دوربین های شگفت انگیز وجود دارد. در مورد جنبه Kaleidoscopic آن با من صحبت کنید.

یک نقشه اساسی در مرکز این فیلم با این خانواده وجود دارد که در آشفتگی قرار دارد و سپس با این زن “دیوانه” روبرو می شود. اما در اطراف این هسته طوفان وحشی از وقایع و تأثیرات و احساسات و فراز و نشیب ها و صحنه های مهم وجود دارد که نشان دهنده نحوه زندگی برای من در حال حاضر است. زندگی دیوانه شده است. من احساس عصبانی می کنم به این معنا که شدت آن حتی فقط با ۱۰ سال پیش متفاوت است. روشی که زندگی عمومی و زندگی خصوصی به این اتحادیه عجیب و غریب تبدیل شده اند و به یکدیگر بسته می شوند. ما حتی اگر ما فقط افراد انفرادی هستیم ، از طریق همه رسانه های اجتماعی چقدر عمومی هستیم؟ و البته چگونگی تأثیر رسانه های اجتماعی بر سیاست و چگونگی استفاده سیاست از رسانه های اجتماعی در حال حاضر. همه اینها به یک حباب واقعاً شدید که در آن زندگی می کنیم تبدیل شده است. و البته ، ما باید آن را در آغوش بگیریم زیرا قرار نیست از بین برود.

راهی برای پرداختن به این امر ، امکانات واقعاً این کار برای ما در زندگی نیاز به نمایندگی در فیلم سازی داشت. زندگی من به هیچ وجه مانند یک تجربه یک نت احساس نمی کند. پلیفونیک است ؛ مگا سمفونیک ؛ سنگ سخت Chanson ؛ و دوازدهمین نت موسیقی همه با هم. همه چیز ، همه جا ، همه به یکباره. این در حال حاضر زندگی است. بنابراین حتی اگر می خواستم شخصیت را حفظ کنم و چگونه مردم با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند ، به نمایشی کافی از این انفجار نیاز داشتم. من اخیراً فهمیدم که ، ناخودآگاه ، “نور” خواهر بزرگتر “Run Lola Run” شده است. من ناگهان به یاد آوردم که “لولا” تجربه دیگر برلین من بود که من هم گفتم ، “خوب ، امکانات زندگی باید در امکانات فیلم سازی منعکس شود.”

این مصاحبه برای وضوح ویرایش و متراکم شده است.