یک مادر و فیلمساز اوکراینی به جنگ می رود

هنگامی که نیروهای روسی در این روز سه سال پیش ، فیلمساز ، حمله کامل به اوکراین را آغاز کردند آلیسا کووالنکو (“بازی های خانگی” ، “ما محو نمی شویم“) با شریک زندگی خود و پسر چهار ساله وداع کنید و به ارتش داوطلبانه اوکراین پیوست.

هنگامی که او دوربین خود را برای اسلحه معامله کرد ، نتوانست غریزه خود را برای مستند کردن پشت سر بگذارد. آنچه پدیدار شد این است که “تئو عزیزم” ، یک خاطرات ویدئویی دلپذیر برای پسرش است که قرار است در رقابت اصلی در کپنهاگ Intl به نمایش درآید. جشنواره مستند (CPH: dox) در ماه مارس.

کووالنکو در لحظه های رفاقت و بازخوانی ، سربازان خود را فیلمبرداری کرد ، از جمله مکالمه با فرزندانشان ، یک پرتره صمیمی و به ندرت دیده شده از خط مقدم ارائه می دهد. با گذشت زمان ، او همچنین تماس های شخصی خود را با پسرش که به همراه پدرش به فرانسه پناه برد ، فیلمبرداری کرد.

او می گوید: “من هنوز معتقدم که سینمای مستند کلید قلب است.” تنوع در مصاحبه اختصاصی “شما می توانید احساس ارتباط کنید و می توانید همدلی کنید. و من می خواستم این طرف دیگر خط مقدم ، چهره های انسانی ، عشق و لطافت را نشان دهم. بسیاری از مردم هنوز فکر می کنند که این سربازان انتزاعی در حال جنگ هستند ، اما همه ما می جنگیم. همه ما سرباز هستیم. ”

پس از چهار ماه خدمت ، وی با یک تصمیم مهم روبرو شد: به طور دائم ثبت نام کنید یا به خانه برگردید. او تصمیم گرفت ویرایش “ما محو نشویم” ، فیلمی در مورد نوجوانان اوکراینی در دونباس جنگ زده ، که در ادامه جوایز چندین جشنواره کسب کرد.

تعهد کووالنکو برای گفتن داستان اوکراین ناشی از تجربه شخصی است. او یک مستندکار فصلی ، از اعتراضات میادین در سال ۲۰۱۴ و الحاق کریمه ، مبارزات اوکراین را مزمن کرده است.

وی در حین فیلمبرداری در منطقه دونباس ، در یک پاسگاه روسیه بازداشت شد و خشونت جنسی مربوط به درگیری (CRSV) را به دست یک افسر روسی تحمل کرد. او به یاد می آورد: “او به من اجازه داد که با این کلمات بروم ،” سپاسگزارم که هنوز زنده هستید. “

امروز ، او عضو SEMA اوکراین ، بخشی از یک شبکه جهانی است که از بازماندگان از خشونت جنسی در زمان جنگ حمایت می کند ، با حمایت برنده جایزه نوبل دنیس موکوژ.

همانطور که “تئو عزیزم” برای پیش نمایش جهانی خود آماده می شود ، کووالنکو متمرکز بر اتمام پروژه بعدی خود با عنوان “Traces” است که به کارگردانی ماریسیا نیکیچوک کارگردانی شده است. این فیلم به بیماری همه گیر ساکت CRSV در اوکراین ، موضوعی که در این ننگ است ، است. او می گوید: “از سال ۲۰۱۴ ، بسیاری از موارد ناگفته شده اند.” “من می خواهم این پروژه را به پایان برسانم تا به زنانی که زنده مانده اند کمک کنم.”

با نگاهی به آینده ، او در مورد آینده نامشخص است: “من نمی دانم با این همه بازی های سیاسی” Trump the Peacemaker “چه خواهد شد ، پیش بینی هر چیزی دشوار است. اما اگر خط مقدم در ماه های آینده سال ۲۰۲۵ منجمد نشود ، من به ارتش باز خواهم گشت. “

با این حال ، نگرانی گسترده تر او فراتر از اوکراین است. “(رئیس جمهور فرانسه امانوئل) ماکرون اخیراً گفت که ترامپ مانند یک شوک الکتریکی برای اروپا است ، اما نکته غم انگیز این است که من مطمئن نیستم که اروپا آماده بیدار شدن است.

“و اگر این اتفاق نیفتد ، اگر ما این همبستگی مشترک را احساس نکنیم ، اگر احساس نکنیم که برای بقای ارزشهای یک جهان متمدن و دموکراتیک می جنگیم ، که ما علیه شر شر می جنگیم ، همه ما از دست خواهیم داد ، نه فقط اوکراین. “

تولید فیلم های هاکا ، “تئو عزیزم” توسط Moon Man و Ji.Hlava & JB Films ساخته شده است ، با تولید اجرایی مونیکا هلستروم ، و پشتیبانی اضافی از موسسه فیلم لهستانی ، مرغ و تخم مرغ و صندوق علفزار. کرستن جانسون به لطف جایزه مرغ و تخم مرغ مربیگری را ارائه داد.

فروش فیلم های غریبه در حال فروش فروش بین المللی است.

CPH: DOX از ۱۹ تا ۳۰ مارس در کپنهاگ اجرا می شود.