نوازنده ای که با دیلن در نیوپورت بازی کرد ۸۳ ساله بود

بری گلدبرگ، یک نوازنده کیبورد بلوز-راک که کار با گروه بلوز پل باترفیلد منجر به نواختن با باب دیلن در دهه ۱۹۶۰، از جمله کنسرت بدنام فستیوال فولک نیوپورت در سال ۱۹۶۵ که در «ناشناخته کامل» نمایش داده شد، چهارشنبه در ۸۳ سالگی درگذشت.

باب مرلیس، یکی از نمایندگان، گفت که گلدبرگ پس از ۱۰ سال مبارزه با لنفوم غیرهوچکین، در حالی که همسر ۵۳ ساله اش، گیل گلدبرگ، و پسرش، آرام، بر بالین او بودند، در بیمارستان درگذشت.

گلدبرگ همچنین یکی از بنیانگذاران گروه Electric Flag در دهه ۱۹۶۰ بود.

ارتباط او با دیلن به یک نکته بی اهمیت غیرعادی منجر شد: آلبوم او با نام “بری گلدبرگ” که در سال ۱۹۷۴ منتشر شد، تنها آلبومی بود که دیلن برای هنرمند دیگری تولید کرد. این تنظیم در نهایت به هر دو صورت انجام شد، زیرا ۱۶ سال بعد، گلدبرگ ضبط دیلن را از آهنگ کلاسیک “People Get Ready” تهیه کرد که در موسیقی متن فیلم “Flashback” در سال ۱۹۹۰ منتشر شد.

علاوه بر دیلن و گروه بلوز باترفیلد، آثار گلدبرگ شامل بازی با هنرمندانی مانند استیو میلر، رامونز، لئونارد کوهن، فلاینگ بوریتو، میچ رایدر، استفان استیلز، راد استوارت، بابی بلو بلند، پرسی اسلج، نویسندگی یا تهیه‌کنندگی هنرمندانی مانند استیو میلر است. و کنی وین شپرد.

او یکی از سوژه‌های یک فیلم مستند با عنوان «متولد در شیکاگو» بود که توسط دن آیکروید روایت می‌شد و کنسرتی را که در اواخر دهه ۲۰۰۰ با گروه بلوز شیکاگو برگزار کرد، متشکل از خودش و دیگر کهنه‌کاران کورکی سیگل، هاروی مندل و نیک بود. گرانیت ها پس از بیش از یک دهه کار روی این فیلم، دکتر سرانجام در سال ۲۰۲۱ در جشنواره های فیلم حضور یافت و در سال ۲۰۲۳ اکران گسترده تری دریافت کرد. دیلن، کیت ریچاردز، کارلوس سانتانا و باب ویر از جمله ستارگان فیلم هستند که در مورد بلوز شیکاگو صحبت می کنند. صحنه ای که گلدبرگ بخشی از آن بود.

گلدبرگ به عنوان نوازنده جلسه، در پروژه‌هایی از رایدر «شیطان با لباس آبی/خانم مولی خوب گلی» گرفته تا «پایان قرن» توسط فیل اسپکتور رامونز، ارگ نواخت. به عنوان یک نویسنده، او با Gram Parsons در Flying Burritos “Do you know how it Feels” و با Gerry Goffin در آهنگ R&B شماره ۱ Gladys Knight & the Pips “I’ve Got to Use My Imagination” (همچنین) همکاری کرد. ضبط شده توسط Joe Cocker) و Bland “It’s Not the Spotlight” (همچنین توسط راد استوارت قطع شده است). به عنوان تهیه کننده، او در دو آلبوم Sledge با Saul Davis کار کرد.

در سال‌های بعد، او بخشی از سوپرگروه بلوز-راک Rides with Shepherd و Stills بود و دو آلبوم بلوز شماره ۱ را در اواسط دهه ۲۰۱۰ ثبت کرد.

در دهه ۱۹۶۰، او پرچم الکتریک را تشکیل داد مایک بلومفیلد، بادی مایلز و هاروی بروکس. این گروه موسیقی متن فیلم کالت پیتر فوندا “The Trip” و همچنین انتشار آلبوم “A Long Time Comin” را در سال ۱۹۶۸ فراهم کرد.

آن گروه پس از گروه دیگری که گلدبرگ همراه با دوست گیتاریست خود بلومفیلد، گروه بلوز پل باترفیلد، در آن نواخت، به کنسرت سرنوشت‌ساز با دیلن منجر شد، در حالی که این افسانه با برق جدید، پر سر و صدا و تمام باند خود، جمعیت را در نیوپورت به وجد می‌آورد یا مبهوت می‌کرد. قالب در سال ۱۹۷۳، گلدبرگ در حال منعقد کردن یک قرارداد ضبط با RCA برای یک آلبوم انفرادی بود، و بیوگرافی دیلن رابرت شلتون گزارش می‌دهد که دیلن می‌گوید: «من با جری وکسلر از آتلانتیک رکوردز تلفنی صحبت می‌کنم و فکر می‌کنم می‌توانیم به یک معامله دست پیدا کنیم، اما من من باید تو را تولید کنم. عالی است، اینطور نیست؟» گلدبرگ فکر می‌کرد که واقعاً جالب بود، و آلبوم تولید شده توسط دیلن/وکسلر بخشی دیگر از فرهنگ دیلن شد.

گلدبرگ در روز کریسمس سال ۱۹۴۱ در شیکاگو به دنیا آمد. او نوه قاضی دادگاه عالی ایالات متحده، آرتور گلدبرگ و پسر فرانک گلدبرگ و نتی گلدبرگ بود، که دومی آنها پیانو بشکه ای می نواخت و بخشی از یک تئاتر یهودی بود.

در سال ۱۹۷۱، دوستش بلومفیلد او را با طراح و هنرمند گیل فلیشنیک تنظیم کرد و این زوج در سال ۱۹۷۱ در هتل چلسی با هم ازدواج کردند. آرام، پسرشان، یک مدیر مدیریت مستقر در لس آنجلس است.

به جای گل، خانواده پیشنهاد می کنند که به نام او به او کمک کنند لیگ خرس.