دفترچه خاطرات سرطان بی احترامی

معمولاً برای تشبیه آن به یک اطلاعیه خدمات عمومی به عنوان یک سند جزئی در نظر گرفته می شود. با این حال، با توجه به اینکه آندره ریکاردی فقید – ستاره، سوژه و تهیه کننده فیلمآندره یک احمق است– یک مدیر خلاق تبلیغاتی موفق و مبتکر در سانفرانسیسکو بود، احتمالاً از این مقایسه بدش نمی آید. در بیشتر موارد، تونی بنااین فیلم پرتره‌ای صمیمی و بی‌نظیر از سه سالی است که ریکاردی با سرطان روده بزرگ زندگی می‌کرد: هم یک دفتر خاطرات درمانی صریح و هم مطالعه شخصیتی غیرمعمول از نمای نزدیک، که با حس شوخ طبعی خاص و تسلیم ناپذیر ریکاردی رنگ آمیزی شده است. اما به عنوان یک فیلم پیام مستقیم نیز عمل می کند. یک کارت عنوان قبل از جمع‌آوری امتیازات پایانی می‌گوید: «یک کولونوسکوپی لعنتی برای خودتان انجام دهید» – این اولین باری نیست که دکتر بر این امر اساسی تأکید می‌کند.

می بینید که ریکاردی این کار را نکرد و این سهل انگاری در نهایت به قیمت جان او تمام شد. این بیماری تنها در مرحله چهار تشخیص داده شد و بهبودی کم و بیش از بحث خارج شد. این عنوان ممکن است اعتراف بی‌احترامی خود او به خطا باشد، اگرچه «آندره یک احمق است» فیلمی از پشیمانی یا سرزنش نیست: اگر قرار است بمیرد، فکر می‌کند، تا جایی که ممکن است از مردن لذت خواهد برد. گاهی اوقات، همانطور که ممکن است انتظار داشته باشیم، این اصلاً زیاد نیست، اگرچه همانطور که درمانگر ریکاردی به او توصیه می کند که فضایی را برای “تراژیک و زیبا، و همچنین کمیک” ایجاد کند، فیلم نیز همین کار را می کند. یک محصول A24 که در رقابت در ساندنس نمایش داده می‌شود، باید همچنان به عنوان یکی از جذاب‌ترین جشنواره‌ها، با چشم‌اندازهای پخش جریانی قوی، ادامه یابد.

لحن رسیدگی با یک حکایت مقدماتی مشخص می‌شود که ریکاردی مستقیماً به دوربین مربوط می‌کند، مربوط به یک اتفاق ناگوار خودارضایی نوجوانی است که باعث شد او تراشه‌هایی در سر عضوش داشته باشد. او می گوید تا به حال این بزرگترین اشتباه او در زندگی بود. او تأکید می‌کند که نگرفتن یک کولونوسکوپی به موقع، بزرگ‌تر و شرم‌آور نیست. حتی مادرش، در یک کلیپ کوتاه، پس از تشخیص او، او را “احمق” معرفی می کند: چنین تاکتیک های شرم آور تا حدی کار می کند که هر بیننده ناآگاه مشابهی احتمالاً حداقل گزینه های خود را برای رویه در لحظه فیلم جستجو می کند. به پایان می رسد.

این نوع شوخی‌ها هم از نظر لفاظی مؤثر است و هم به شدت سرگرم‌کننده است، اگرچه «آندره یک احمق است» پس از کنار گذاشتن آن فشار پیام‌ها برای بررسی دقیق ریکاردی به‌عنوان یک انسان و نه یک داستان هشداردهنده، باز می‌شود و نفس می‌کشد. و به طرز عجیبی زندگی کرد یک مرور کلی اولیه از عجیب‌وغریب‌ها و تثبیت‌های شخصی او – تقطیر شده در کمد فروشگاهی که شامل یک انبار هش رزرو شده به عنوان ارز بالقوه پسا آخرالزمانی است، یا یک جفت شلوار ساق کیم کارداشیان که در یک حراج آنلاین برنده شده و برای اهداف شبیه‌سازی بالقوه نگهداری می‌شود – به‌سرعت دوباره متن‌سازی می‌شود. با افشای اینکه او همچنین یک مرد خانواده غیر متعارف است که همسرش جنیس به او علاقه مند است و دختران نوجوانش تالولا و دلیله. ناگهان، مردن او چنین به نظر نمی رسد، تا آنجا که ممکن است سعی کنید آن را یکی کنید.

در واقع، فیلم زمانی روشنگرتر و تأثیرگذارتر است که در بررسی دقیق و دقیقی از خانواده روزمره زندگی شده در زیر بار مرگ و میر شتابزده قرار می گیرد. ریکاردی می‌گوید: «مرگ به‌طور شگفت‌انگیزی کسل‌کننده است. او به طور نیمه شوخی می گوید: «مرگ من چقدر عادی به نظر می رسد. جنیس که مدت‌ها به رفتار شوخی‌آمیز خود عادت کرده بود، ستون ثابت حمایت است – به نظر می‌رسد گاهی اوقات وحشت خود را از بیوه شدن قریب‌الوقوع فرو می‌بلعد تا از زمانی که با هم مانده‌اند لذت ببرد.

او می گوید: «آندره سرطانی واقعاً خوب است. فرض بر این است که او بدون سرطان ناخوشایند نبود، اگرچه در حالی که مرگ به صورت آنها خیره می شود، به نظر می رسد آنها راهی جدید و بی سابقه برای ابراز عشق خود به یکدیگر پیدا می کنند. برای یک بار هم که شده، ریکیاردی کاملاً رو به رو است و به طور واقعی می گوید که بدون همسرش مرده است. ازدواج آنها به عنوان یک لطف بین دوستان شروع شد تا به جانیس کانادایی تبار با یک کارت سبز کمک کنند. تقریباً ۳۰ سال بعد، آنها به خوبی هر دو نفر از خوبی ها، ضعف ها و ناامنی های یکدیگر آگاه هستند.

با این حال، هر زمان که فیلم به سمت احساسات سوق پیدا می‌کند، به تصویری از پوچ‌های گاهی تحقیرآمیز زندگی با سرطان بازمی‌گردد: رشد مژه‌های بلند اینچ که از عوارض داروی او است، یا برچسب محافظ کوچکی که او را می‌پوشاند. مقعد در طول پرتودرمانی او می‌گوید: «هرچه سرطان بیشتر مرا لعنت کند، باید خنده‌دارتر باشد. او نیز پس از اینکه خوش بینی طولانی مدتش که دیگر مناسب نیست، در تلاش است تا راه درستی برای ابراز وجودش بیابد.

بنا و سوژه‌اش از همان ابتدا در مورد اینکه این پروژه به کجا می‌رود، چیزی نمی‌دانند، هرچند آنچه ممکن است در مراحل اولیه فیلم به عده‌ای به‌عنوان یک حیله‌گری کمی سخت به نظر برسد، به‌موقع به‌عنوان یک دفاع کمدی آشکار می‌شود. «آندره یک احمق است» توصیه می‌کند که وقتی زندگی تمام می‌شود، گاهی اوقات حرف درست همان چیزی است که می‌گویید، و گاهی هم چیزی است که مطلقاً نمی‌کنید. حقیقت در هر دو طرف قطع می شود.