(هشدار: این داستان حاوی اسپویلرهای ملایم برای “بدون دوقلو“، که برای اولین بار در روز پنجشنبه در جشنواره فیلم ساندنس.)
دیلن اوبراین از روند بازی در نقش دوگانه در “Twinless” لذت برد، یک درام کمدی پیچ خورده درباره دو دوست که در یک گروه حمایت از افرادی که یک دوقلو را از دست داده اند، ملاقات می کنند. ستاره «دونده هزارتو» و «گرگ نوجوان» برادران یکسان راکی را به تصویر می‌کشد که به‌طور غیرمنتظره‌ای می‌میرد، و رومن، که رها می‌شود تا غم غیرقابل تحمل را بدون نیمه‌ی دیگرش پشت سر بگذارد.
«دوقلوها در صفحه بسیار متمایز بودند. من ارتباط بسیار متفاوتی را با هر یک از آنها احساس کردم. O’Brien در این نمایشگاه می گوید که این واقعاً طبیعی بود تنوع استودیو ارائه شده توسط Audible. برای من، این خیلی فیزیکی است. زمانی که این فرآیند با لباس‌ها، موها و گریم و چیزهایی که (کارگردان) جیمز (سوئینی) و من در مورد راه رفتن، صحبت کردن و وضعیت بدن در مورد آنها صحبت کردیم، به من کمک می‌کند.»
«بی دوقلو» که پنجشنبه در جشنواره فیلم ساندنس به نمایش درآمد، فیلم دوم سوئینی است که نویسندگی و کارگردانی فیلم را بر عهده داشت. او همچنین در نقش دنیس، یکی از اعضای داغدار گروه حمایت از دوقلوهای دوقلو، بازی می کند. او و رومن در همدیگر آرامش پیدا می کنند و در این روند یک برومنس بعید ایجاد می کنند. گفتن بیشتر در مورد پیچ و خم های داستان باعث از بین رفتن سرگرمی می شود، اگرچه بخشی از سفر شامل دو نفر از شخصیت های اصلی است که در اتاق خواب داغ و سنگین می شوند. سوینی به شوخی می گوید که کارگردانی خود در یک صحنه سکس “فوق العاده” بود.
سوینی می گوید: «این فقط بخشی از داستان است. این ناراحت کننده است. سمت کارگردانی مغز من و سمت بازیگری مغز من وجود دارد. کارگردان مانند “این کاری است که باید انجام شود” و بازیگر مانند “لعنت به تو”. این جنگی است که همیشه در سرم با آن می جنگم.»
سوینی یک هماهنگ کننده صمیمیت استخدام کرد تا مطمئن شود همه چیز در آن روز بدون مشکل پیش می رود. فیلمساز می‌گوید: «من و دیلن رابطه‌ای راحت با یکدیگر داشتیم، اما دیدن دوباره آن روز به درد نمی‌خورد.»
اوبراین همچنین از مشارکت هماهنگ کننده صمیمیت قدردانی کرد و پس از صحبت همه در مورد تدارکات صحنه، روند فیلمبرداری را به عنوان “قایقرانی روان” توصیف کرد.
“این همیشه مفید است زیرا موضوع اصلی اتاق را مجبور می کند که “چگونه به این موضوع نزدیک شویم؟” آسایش، مرزها، بیایید همه آن را شروع کنیم.» او می گوید.
سوئینی اعتراف می کند که به عنوان یک تازه وارد نسبتاً به هالیوود، نگران تجسم شخصیتی بود که تصمیماتش برای تماشاگران سخت تر و سخت تر می شود.
“این یک ترس بود، به خصوص اینکه کسی باشم که مردم با او آشنا نباشند، اینکه مردم از من متنفر شوند. اما من فقط می خواستم فیلم را بسازم. من سعی می‌کردم این خط را مطرح کنم و همدلی و امیدواری را به وجود بیاورم که مردم بتوانند بدترین قسمت‌های خودشان را نیز در شخصیت ببینند.»
لورن گراهام که نقش مادر غمگین دوقلوها را بازی می کند، با این تصور که دنیس سوینی دوست داشتنی تلقی می شود مخالفت می کند. او می‌گوید: «فکر می‌کنم او فوق‌العاده دلسوز است. “به همین دلیل است که تماشاگران برای سوار شدن همراه می شوند. چون ما آن را دریافت می کنیم.»
اگرچه سوئینی در واقع یک دوقلو نیست، او معتقد است که بچه های دهه ۹۰ با دوقلوهای معروف واقعی (مری کیت و اشلی اولسن، تیا و تامرا موری) و سینمایی بزرگ شده اند.لیندسی لوهان متقاعد کننده) تنوع حتی یک صحنه در “Twinless” وجود دارد که در آن کسی فیلم دوقلوهای اولسن “It Takes Two” در سال ۱۹۹۵ را تماشا می کند – و کاملاً نقل قول می کند.
سوینی می‌گوید: «برای نسل من، بزرگ شدن با اولسن‌ها، «تله والدین» و «خواهر»، در ناخودآگاه شما نفوذ می‌کند. این ایده، نه حتی یک دوقلو، بلکه نیمی دیگر، چیزی است که مرا به دوقلوها جذب می کند. این مانند یک جفت روح است. این یک نفر که شما را کاملاً درک می کند و شما را می بیند. در یک چشم انداز دیجیتالی که به طور فزاینده ای تنها می شود، همه ما به دنبال آن هستیم.
لینک منبع
