بریتنی شین با یک اصل و نسب کشاورزی همیشه می دانست که می خواهد فیلمی درباره مالکیت زمین سیاه بسازد ، بنابراین او “دانه، “اولین نمایشنامه وی که در تاریخ ۲۵ ژانویه در مسابقه مستند ایالات متحده در ساندنس برتر است. شین در ابتدا این موضوع را به عنوان فیلم پایان نامه MFA خود ، “دانه ها” به دنبال زندگی روزمره کشاورزان نسل سیاه دنبال می کند و میراث جامعه رو به زوال در جنوب آمریکا را بررسی می کند.
“بذرها” به طور کامل به رنگ سیاه و سفید شلیک می شوند ، “بذرها” بافته های زندگی مزرعه برای کشاورزان پیری و خانواده های آنها – به تصویر کشیدن سرعت آهسته و زیبایی های جمعی زندگی کشاورزی ، اما همچنین بی عدالتی عمیق اقتصادی کشاورزان سیاهپوست از لحاظ تاریخی روبرو شده اند و تا امروز همچنان ادامه دارند. بشر
شین می گوید: “زندگی مزرعه سیاه اغلب به عنوان مکانی برای نزاع یا اختلاف نظر تصور می شود.” وی افزود: “اما من می خواستم تصور کنم که این نیز چیزی است که از طریق نسل این اعضای خانواده کشاورزی هماهنگ است. من می خواستم این واقعیت را نشان دهم که این کشاورزان سیاه پوست حتی با موانع تاریخی موجود ، برای تمام زندگی خود سازگار و باهوش بوده اند. من می خواستم جامعه ای را برجسته کنم که همیشه به روش خود قدرت داشته باشد ، اما کسی که همیشه دسترسی به گفتن حقیقت ، تاریخ آنها را ندارد. ”
در طول مستند ، عمدی شین به عنوان کارگردان و فیلمبردار-دومی که قبلاً در فیلم هایی مانند مستند برنده جایزه اسکار “کارخانه آمریکایی” دیده می شد-در صحنه های دستگیر شده بصری هکتار از زمین های کشاورزی ، تراکتورهایی که یخچال های طبیعی در مزارع پنبه ای حرکت می کنند ، تجلی یافته است ، اما همچنین لحظاتی از لحظات جشن خانواده و نگاه های صمیمی به محاصره زندگی کشاورزان سالخورده در داخل خانه.
در واقع ، این دیدگاه هنری شین و توانایی “گرفتن زیبایی و معنی در لحظات روزمره” است که هم تهیهکنندگان خود را به این فیلم سوق داده است. تهیه کننده دانیل وارگا ، که بعداً به آن پیوست ، می افزاید: “فقط ارتباط موضوع فیلم ، این واقعیت که بسیار کم نماینده است و دیدگاه منحصر به فرد بریتنی باعث شد بلافاصله از آن هیجان زده شویم.”
علی رغم اعتماد به نفس تهیه کنندگان ، شین همیشه در مورد مسیر فیلمش مطمئن نبود. کار در نقش های بی شماری – کارگردان ، فیلمبردار ، اپراتور صدا و تهیه کننده میدانی در بعضی مواقع – شین می گوید ، “سالهای زیادی در این روند وجود داشت که” ناشناخته “زیادی وجود داشت. و این مشکل نیز در چند وظیفه بود. ” با این حال ، اعتقاد او به مطالب و گفتن داستان کشاورزانی که سالها با نگه داشتن فیلمساز گذراند.
وی گفت: “من می دانستم که این برای من چیزی معنی دارد ، و این به معنای چیزی برای این کشاورزان نیز بود – من فقط بسیار سپاسگزارم که آنها توانستند یک قطعه از داستان خود را با من به اشتراک بگذارند ، که به من اجازه می داد تا به همه انتخاب های خلاقانه خود تکیه دهم به طور طبیعی برای انجام فیلم به رنگ سیاه و سفید نه تنها برای نشان دادن ایده دلتنگی ، بلکه شیوه زندگی چرخه ای آنها را نیز حفظ می کند که اغلب به عنوان اعطا می شود “
با اولین فیلم در ساندنس ، شین می داند که بسیاری از موضوعات او قادر به دیدن آن نخواهد بود – آنها برای مسافرت خیلی پیر هستند یا درگذشتند. اما به همین دلیل او این فیلم را ساخت و امیدوار است که “این امر به آنها احترام بگذارد ، میراث آنها ، زندگی آنها و بازتاب سهم آنها به جامعه و این چشم انداز خاص کشاورزی است.”
شین برای پروژه های بعدی خود می گوید که می خواهد به ادغام و فیلمبرداری ، چه در داستان های مستند و چه روایت ، ادامه دهد. او می گوید: “من هر دو شکل را دوست دارم ، اما چیزی که واقعاً می خواهم روی آن تمرکز کنم داستانهایی هستند که به نظر من معنی دار هستند – به خصوص وقتی داستانهای زیادی درباره تجربه سیاه وجود دارد که هنوز آشکار نشده است.”
لینک منبع