کمان های پناهگاه الکس دو لا ایگلسیاس در بازار برلینال انتخاب می کند

مادر پیلار انتظار با چشم گسترده (لوکایا گوئررو ، “پول”) پس از یک بحران با سوخت آب و هوایی منجر به جو سمی می شود. او به Valle (Aura Garrido ، “آنچه آینده در اختیار دارد”) آشنا شده است ، مهندس وظیفه دارد از زنان مراقبت کند و به حسی می رسد که پناهگاه بی نظیر مجموعه ای از اسرار macabre را در اختیار دارد ، چیزی که به نظر می رسد.

“Sanctuary” (“Santuario”) ، اولین تولید مشترک بین جاه طلبانه بین المللی اسپانیا تلویزیون Atresmedia (“پول پول” ، “مخمل”) و کارولینا بنگ و الکس دو لا ایگلسیا در فیلم های Pokeepsie با حمایت Banijay (“30 سکه”) ، یک پس زمینه نه چندان غیرقابل تصور و ناگوار با منجر به زن قوی ادغام می شود تا در مقابل خطر شفاف و موجود ، وسعت وضوح زنانه را نشان دهد.

“چهار سال پیش ، ما پادکست را دوست داشتیم. داستان آنقدر قدرتمند و خوش ساخت بود که تبدیل آن به یک سریال چیزی بود که بسیار طبیعی اتفاق افتاد. ” تنوعبشر وی گفت: “ما با سازندگان پادکست برای این اقتباس همکاری کرده ایم که به دنیای این سریال اجازه داده است تا به چشم انداز اصلی صادق باشد. علاوه بر این ، کار با Pokeepsie Films ، متخصصان داستان های علمی تخیلی ، از هر نظر منجر به یک سریال دیدنی شده است. ”

گارسیا به عنوان تهیه کننده اجرایی در کنار رودریگو رویز-گالاردن با و بنگ و د لا ایگلسیا در هیئت مدیره به عنوان تولید کننده فعالیت می کند.

این تریلر هشت قسمت ، انتخاب شده برای نمایش در آینده بازار سریال برلینال Selects ، به کارگردانی Ruiz-Gallardón و Zoe Berriatúa کارگردانی شده است. این تیم سرنوشت را به سمت Uncanne می اندازد تا دنیای جذاب پادکست را به صفحه بیاندازد.

وی گفت: “در طی ماههایی که ما برای تهیه اسکریپت ها صرف کردیم ، این پروژه در یک جهت بسیار خاص تکامل یافت. اگرچه بنیاد جامد بود ، اما من در ترجمه تمام اطلاعات به کار نهایی ، شکنندگی خاصی را حس کردم. با حفظ این وفاداری همان چیزی بود که باعث شد من نقش کارگردان را بر عهده بگیرم. “

“ایجاد یک زبان تصویری منسجم ضروری بود. هر عنصر به یک هدف ، یک توجیه و ارتباط با جنبه های دیگر محیط نیاز داشت. از معماری ، روشنایی و غرفه ها به زبان ، حرکات و حرکات بازیگران ، همه چیز باید به هم پیوسته باشد تا یک کل یکپارچه ایجاد شود که حس یک واقعیت مصنوعی و ظالمانه را منتقل کند. ”

وی گفت: “امکان ایجاد یک جهان جدید ، با قوانین خاص خود ، زیبایی شناسی و حتی اخلاق ، برای من بسیار جذاب بود. من مجذوب چگونگی رسیدگی به مفهوم “واقعیت” شدم. چه اتفاقی می افتد اگر هر آنچه را که درک می کنیم ، فکر می کنیم و به یاد می آوریم “مصنوعی” بود؟ ایده “من فکر می کنم ، بنابراین من هستم” مبتنی بر این فرض است که تنها چیزی که نمی توانیم شک کنیم افکار خودمان است ، اما ما به یک سطح فناوری نزدیک می شویم که قادر به دستکاری در آنها هستیم. “پناهگاه” این فرصت را به من داد تا دنیایی را بسازم که این واقعیت به آن تبدیل شود. “

سازندگان Pacheco و Bartual پادکست را بر اساس مکالمه ای که در یک رستوران داشتند ، تصور کردند. دو سرب زن به ظاهر متفاوت آن متمرکز بر لنگر انداختن طرح است که حول سرسختی آنها و دوز بالا شهود می چرخد.

“مانوئل برای یک داستان خلاصه خلاصه ای از شنیدنی را به یک خلاصه می فروخت. هنگامی که او آن را با من به اشتراک گذاشت ، ما تصمیم گرفتیم که آن را تغییر دهیم ، ساختار را حفظ کنیم اما مضامین دیگری مانند جانشینی و مادری را در بر گرفتیم که در نهایت برای ایجاد کل جهان پناهگاه مهم شد. و از آن مکالمه ، شخصیت های ما ، Valle و Pilar ، متولد شدند. “

وی گفت: “جمع کردن دو شخصیت با چنین پیشینه های متضاد ، ما را به کار خود می رساند ، در حالی که نمونه ای از جهان عمیقاً تقسیم شده را که ما برای” پناهگاه “تصور می کردیم ، نشان می داد. Valle و Pilar دو زن بسیار قوی اما بسیار آسیب پذیر هستند و بخشی از قدرت آنها تا زمانی که شروع به اعتماد به یکدیگر کنند ، سطح نمی شوند. در بسیاری از سطوح ، این داستان سفری است که آنها با هم می گذرانند ، که به عنوان لنز ما برای کشف جهان که این سریال در آن آشکار می شود ، خدمت می کند. “

آلبا ریباس ، پارک سونگا ، آنا کانپا ، جیمی اردوئز ، ملیدا مولینا ، جوآن سانتس ، بورجا لونا ، مانو فلولا ، خوان ویاداس ، بلانکا ولتبا ، ملینا متیوز و گودلیو ون دن برندت از این مجموعه خارج می شوند.

از پادکست گرفته تا فیلمنامه و فراتر از آن ، سازندگان با گرفتن یک مفهوم صوتی که قبلاً توسط عموم بلعیده شده بود ، به چالش کشیدند و تلاش کردند تا به آن ارائه های ذهنی کاملاً شکل داده شوند.

وی گفت: “ما بر ترسیم و تعریف فقط آنچه احساس می کردیم برای درک داستان ضروری است ، تمرکز کردیم و جزئیات بسیاری از جهان را به تصور شنونده واگذار کردیم. وقتی زمان تطبیق پادکست در یک سریال تلویزیونی فرا رسید ، ما مجبور شدیم از خود سؤالات زیادی بپرسیم که واقعاً آن جهان به نظر می رسد ، و جواب هایی که پیدا کردیم همان چیزی بود که در نهایت شکل نهایی خود را به “پناهگاه” داد. ”

دو قسمت اول بطور مشخص فضای کلاستروفوبیک را تعریف می کنند و به این دو زن اجازه می دهند تا محکم در آرکیپ های خود مستقر شوند.

محیط سفید روشن ، گیاهانی که اکنون در دنیای واقعی کمیاب شده اند ، در تضاد با لباس های خونریزی قرمز رنگ که توسط کارمندان پناهگاه پوشیده شده است. زنان حرکتی احمقانه هستند و تشویق می شوند که روند را زیر سوال ببرند ، که از فعالیت هایی مانند یوگا ، نقاشی یا گوش دادن به موسیقی پریشان می شوند. روال های روزانه و مکالمات فروتنانه جو را به خود اختصاص می دهد ، اما در طول راه کنجکاوی پیلار از او بهتر می شود و هدف خود را بر روی پشت خود قرار می دهد زیرا لباس با تب و تاب کار می کند تا دلیل واقعی سرمایه گذاری را پنهان کند.

در یک زمان ، “پناهگاه” و مضامین آن می توانست علوفه علمی تخیلی دور باشد ، اما از آنجا که مشکلات آب و هوایی همچنان با تعصبات سیاسی و بازگرداندن از پیشرفت های تکنولوژیکی سریع حرکت می کند-سناریوها به طرز حیرت انگیزی قابل لمس به نظر می رسند.

وی گفت: “ما خودمان را شگفت زده کرده ایم که چگونه ، بیش از پنج سال ، برخی از مباحثی که در” پناهگاه “کشف می کنیم ، مانند بحران آب و هوا یا هوش مصنوعی ، بسیار برجسته شده اند. ما آرزو می کنیم که کمتر دقیق باشیم. ”

وی گفت: “من فکر می کنم سریال ما فقط یکی از بسیاری از دیستوپی ها است که زنگ هشدار را در مورد جهت فاجعه بار جامعه به وجود آورده است. مشکل این است که این داستانها غالباً به طور ناخودآگاه و تقریباً عاشقانه سناریوهای پس از آخرالزمانی مصرف می شوند. من فکر می کنم وقت آن رسیده است که از تماشای علمی تخیلی دیستوپیایی دست برداریم و فکر کنیم ، “وای ، چقدر ترسناک است ، اگر ما به این روش ادامه دهیم ، این اتفاق می افتد و شروع می کنیم ،” خوب ، برای اطمینان از این کار باید چه کاری انجام دهیم هرگز اتفاق نمی افتد؟