تعلیق جوی اما پیچیده در بیمارستان

هنگامی که به عنوان ناسازگار ترین ژانرهای صفحه نمایش محسوب می شود ، وحشت آنقدر گسترده و محبوب شده است که اکنون دیدن یک فیلمی که خود را به سادگی به خاطر بیمه تجاری ارائه می دهد ، غیر معمول نیست. این مورد به نظر می رسد “گرد، “یک تریلر روانشناختی خوب و جوی با نامیر Smallwood به عنوان یک ساکن پزشکی که در محل بیمارستان جدید خود باز می گردد. به اندازه کافی پیش می رود که کفش عناصر ترسناک-از جمله یک هیولای نهایی-در روایتی دشوار که قبلاً بیش از یک ساعت و نیم فشرده شده است احساس می کند.

الکس تامپسونویژگی های پیشرفته در واقع قبل از تحسین “Ghostlight” در سال گذشته ساخته شده است ، هرچند که پس از یک نمایش برتر جشنواره ۲۰۲۲ Tribeca ، فقط به خوبی منتشر می شود. Doppelganger از ۱۴ فوریه در تئاترهای ایالات متحده و سیستم عامل های درخواستی توزیع می کند.

تامپسون از ابتدا با کارگردانی کارگردانی و نویسندگی معمول خود ، کلی اوسالیوان (هرچند که او نقش حمایتی ایفا می کند) ، از ابتدا حال و هوای بسیار ناگوار را ایجاد می کند. دکتر جیمز هیمن Smallwood یک فارغ التحصیل اخیر دانشکده اخیر با فکر “درخشان” توسط همکاران در یک مرکز بزرگ است. او که به یک بیمار سالخورده مبتلا به بیمار مبتلا است ، موافقت می کند که به درد انسانی پایان دهد ، فقط پس از وحشت ، دچار خرابی عصبی شده و ذهن خود را تغییر می دهد ، خیلی دیر. دو ماه بعد ، او مبهم است ، اما اصرار دارد به جای زمان بیشتر برای ارسال مجدد ، یک پست جدید باشد.

این امر باعث می شود که وی به گرینویل ، یک موسسه مراقبت های بهداشتی قابل توجه اما کمتر تحت فشار در یک آب پشتی برفی میانه غربی ، فرستاده شود. سرپرست دکتر هریسون (مایکل پوتز) توانایی های خود را تشخیص می دهد ، اما همچنین خاطرنشان می کند که جیمز-شاید هنوز هم نیمه فلج شده توسط تروما-دارای روشی کاملاً سفت و سخت است که وقتی او باید اخبار تشخیصی گریم را برقرار کند ، راحتی صفر را ارائه می دهد. در نتیجه ، به وی دستور داده شده است که در یک کلاس بازیگری شرکت کند ، جایی که به دانش آموزان دستور داده می شود که چگونه تعامل با بیماران مختلف عصبانی ، ترسیده یا گیج را نرم کنند. او به طرز تلخی از این تکلیف ابراز نارضایتی می کند ، و آن را به عنوان سرقت از زمان ارزشمند از کار واقعی خود می داند.

اما اولویت های جیمز به زودی به خودی خود کمرنگ می شوند ، زیرا او در مورد هلن آدو وسواس می کند (سیدنی فلانیگان از “هرگز به ندرت گاهی همیشه همیشه”). او یک محلی جوان است که در حال انجام رویه های سخت برای نارسایی تنفسی است ، اما به نظر نمی رسد که نتایج آزمایش آنها به هیچ وجه از چنین اقداماتی پشتیبانی کند. او شروع به شک و تردید به مادر محافظ جنگنده خود (ربکا اسپنس) می کند که این بحران های پزشکی را به هر دلایل روانشناختی یا مالی پیچیده می کند. اما بالاتر از این نگرانی ها را رد می کند. بنابراین جیمز شروع به دزدیدن در اطراف می کند ، جاسوسی از ADSO ها و بازی کارآگاه را به روشی بسیار ظریف می کند. مخفیانه با افزایش شواهد در مورد مراقبت از خود غفلت خود کمک نمی کند: فرسودگی ، حملات هراس ، خاموشی ، لنگه ای از صدمات دویدن بدون مراقبت ، در نهایت توهم صوتی و بینایی.

همه اینها به اندازه کافی ماهرانه توسط کارگردان اداره می شود. اما فیلمنامه او (که با خواهر و برادر کریستوفر تامپسون نوشته شده است) در بسیاری از شاه ماهی های قرمز و شکاف های منطقی برای تحمل داستان قرار می گیرد. در حالی که Smallwood به وضوح یک شخصیت پیچیده و حتی عذاب را منتقل می کند ، ما می توانیم از پشت پرده توضیحی بیشتری برای جیمز استفاده کنیم – تماس های تلفنی دوره ای به مادرش بسیار عجیب و غریب است ، ما شروع به تعجب می کنیم که آیا او حتی با یک فرد زنده صحبت می کند.

رفتار نامنظم و غیرمنطقی شخصیت به گونه ای تشدید می شود که کارکنان دیگر او را مجبور به مرخصی اجباری نمی کنند. مسائل روانشناختی او بسیار افزایش یافته و در عین حال تیره و تار است ، وقتی او ابتدا می شنود ، بیش از حد مفهومی خالص از بین می رود ، سپس سرانجام موجودی مبهم از شناسه را می بیند (که توسط بن گوجر طراحی شده است). ذهن جیمز مکانی به اندازه کافی ترسناک است. “گرد” نیازی به جایگزینی “بیگانه” مودار ندارد.

شما می توانید حدس بزنید که فیلمسازان هدف خود را مانند “نردبان یعقوب” هدف قرار داده اند ، که در آن پریشانی یک شخصیت ناپایدار در درک او از دنیای بیرونی تحقق می یابد. اما این عناصر با مراقبت کافی توسعه نیافته اند ، و صرف نظر از این ، تعلیق نسبت به آنچه که با هلن انجام نمی شود یا در جریان نیست ، علاقه بیشتری دارد. نویسندگان عوارض بالقوه بیشتری را نسبت به وقت خود برای کشف معنادار یا حل رضایت بخش از بین می برند.

این نتیجه به خوبی لحظه به لحظه بازی می کند ، که توسط فیلمبرداری خوش تیپ Nate Hurtsellers ، به علاوه یک امتیاز اصلی و بیانگر از Macie Stewart و Quinn Tsan بسیار ناچیز است. اما درهم و برهمی مضامین آن در نهایت احساس عجله می کند و در یک پیچ و خم اوج و اوج و زندگی از بین می رود که هر دو به نظر می رسد کمتر از ساخت و ساز است. در حالی که بسیاری از فیلم ها این روزها برای حفظ چند ایده واقعی خود بسیار نازک هستند ، “گرد” در پایان به عنوان پروژه ای ظاهر می شود که باید برخی از ایده های مازاد را ریخته تا بهتر روی چند مورد تمرکز کند. در هر صورت ، یا قدم زدن جمع و جور باید سهولت داشته باشد تا فضای تنفسی بیشتری به آنها امکان دهد.