حساسیت لورن میشلز ویژه سالگرد را تعریف کرد

در پایان پخش ۱۶ فوریه “SNL50، “ادای احترام به سلطنت نیم قرن” شنبه شب زنده “بر سر فرهنگ آمریکایی ، مارتین کوتاه از تهیه کننده اجرایی و خالق سریال تشکر کرد لورن میشلزاو را “مردی که رویاهای ما را تحقق بخشید” خواند.

میشلز – بی امان در فرهنگ عامه ، از جمله در آن پخش بسیار ، به یکباره آشنا و از راه دور به نظر می رسد. در مورد فیلم ، مین عجیب و غریب او مبنای شرور “آستین پاورز” مایک مایرز دکتر شر را فراهم کرد. در “SNL50” ، بهترین دوستان اصلی او از بزرگ شدن در کانادا (با بازی ونسا بایر و فرد آرمیزن) هنگامی که به او کمک کردند تا حرکت کند ، وی را به دلیل سبک مدیریت امپراطور خود برشته کرد. روی صحنه ، در پایان یک ویژه سه ساعته به علاوه که به نظر می رسد حساسیت او را متبلور کرده است ، او محبت آمیز بود ، اما به دیگران اجازه دهید صحبت را برای او انجام دهند.

ما پنجاه سال شواهد داریم که نشان می دهد چنین نقشی برای او راحت تر است. بیوگرافی جدید “لورن” ، توسط روزنامه نگار سوزان موریسون ، یک جاه طلبی شغلی شگفت آور را نشان می دهد: پس از اخراج ویرایشگر ارشد نیویورکر ویلیام شاون ، میشلز فضای اداری را برای وی فراهم کرد. او تمایل به جانشینی خود شاون را به خود جلب کرده بود.

Desire تعجب آور است: آیا میشلز یک سبک نثر با استعداد است؟ مشخص نیست اما پس از آن ، آیا او ، خود ، فردی به خصوص خنده دار است؟ پنج دهه در نشستن او در بالای پشته های کمدی آمریکایی ، و این جزئیات نیز کاملاً مشخص نیست. آنچه ابزار بسیار مؤثر در موفقیت میشلز بوده است ، هدیه متصدی وی بوده است. یک ویرایشگر مجله – به هر حال خوب ، صداهای گاه ناسازگار را بالا می برد و آنها را تحت یک سبک خانه واحد جمع می کند. Michaels ، که از زیر زمین و شهر دوم و بعداً رسانه های اجتماعی در حال جمع شدن است ، نسل های کمدین را در خدمت یک پخش که به طور متناوب توصیف شده است ، به عنوان قبل از زمان خود ، مورخ ، نوستالژیک و همان چیزی که اکنون به آن نیاز داریم ، در کنار هم قرار داده است. بشر

“SNL50” همه این چیزها بود ، یا هیچ یک از آنها: این بیانیه ای کاملاً در مورد خودش بود ، یک سفر لذت بخش و حتی لذت بخش در سالها تاریخ آمریکا که در آن “SNL” تنها مرجع بود. مانند یک ویراستار با استعداد ، میشلز همیشه از قرار دادن ترکیب های غیر منتظره استعداد در گفتگو خوشحال بوده است. پل سایمون ، از زمان آغاز به کار و فرهنگ موسیقی آمریکایی برای مدت طولانی تر ، با عنوان “SNL” از “SNL” ، با ستاره پاپ ۲۵ ساله سابرینا کارپنتر برای باز کردن این نمایش ، به عنوان مثال دوتید. برخی از ترکیبات Michaels بهتر از سایرین کار می کردند: به روزرسانی طرح اخیر “Domingo” ، که اکنون مورد بررسی قرار گرفته است شامل ستاره های گذشته “SNL” کوتاه و مولی شانون ، جذاب بود ، در حالی که عملکرد مایلی سایرس و بریتنی هوارد از “Nothing مقایسه نمی شود ۲ U ، “گرچه به خوبی اجرا شد ، اما با یک دزدگیر افتاد. این ترانه توسط Sinead O’Connor مشهور شد ، یک مجری “SNL” پس از آنکه از اسکریپت خارج شد و عکسی از پاپ را در هوا پاره کرد ، از راه خود به Pillory رفت. اگر این خیلی ناراضی بود که در چارچوب پخش فکر کنیم ، چرا اصلاً آهنگ را پخش می کنید؟

اما پس از آن ، حساسیت میشلز ، یکی که از طریق “SNL” و نشان می دهد استعداد آن به نمایش در آمده است ، از جمله بسیاری از فیلم های بلند و نمایش های تلویزیونی از “دفتر” به “۳۰ راک” – فرهنگ ما را دفع می کند ، یکی از آنها است قدم زدن به یک خط و خسته کردن کنجکاوی بیننده ، در حالی که کاملاً از آن عبور نمی کند. تام هنکس ، در “SNL50” ، مونتاژ شخصیت های گذشته را ارائه داد که به دلایل حساسیت ، این نمایش امروز نمی توانست به تصویر بکشد. به نظر می رسید یک انرژی چشمک زن و پرشور به این قطعه است ، گویی این نمایش متمایل به شوخی است که می دانست نمی تواند در شرکت مودب تکرار شود.

همه اینها Michaels است ، چهره ای که به سختی می دانست به جز کار او. زندگی نامه موریسون تصویری از چهره ای را که مورد احترام و ترس از زیردستانش قرار می گیرد ، نقاشی می کند. دیجیتال دیجیتال بوون یانگ و اندی سامبرگ در “SNL50” ، درباره اضطراب همه کارمندان نمایش ، آن را دوم کردند. ترس توجیه شده است ، شاید: شاهکار بزرگ Michaels در حال ایجاد یک گلدان ذوب بود که در آن سالها تمام عناصر فرهنگ ما ، در بعضی مواقع ، لگد و ظهور می کنند ، به عنوان برنامه درسی باید مصرف کند تا برای آب آماده شود- کولر یا الگوریتم. به عنوان تلویزیون ، از کیفیت متغیر برخوردار است. اما این یک مجله واقعاً خوب است.